برگزیدگان

حقیقت یگانگی خدا

اثبات اینکه چرا تثلیث سه شخص نادرست است.

“به اسمِ اب و ابن و روح‌القدس تعمید دهید.” انجیل متی 19:28. فرهنگ لغت کتاب‌مقدس هستینگز درمورد این آیه‌ بیان می‌کند که طبق معمول مرجع عمل (تعمید) را به صحبت‌های مسیح در انجیل متی 19:28 ارجاع می‌دهند. اما اعتبار این بخش از کلام در تاریخ و همچنین براساس دلالیل پس زمینه‌ای به چالش کشیده شده است. باید اذعان کرد نام سه‌گانه که در اینجا اعلان شده است، به نظر می‌رسد توسط کلیسای اولیه انجام نمی‌شده و تا آنجا که اطلاعات وجود دارد، تعمید به نام یا در نام عیسی (یا «عیسی مسیح»، یا «خداوند عیسی»، اعمال رسولان 38:2، اعمال رسولان 16:8، اعمال رسولان 48:10، اعمال رسولان 5:19، اول قرنتیان 13:1، اول قرنتیان 15:1) و بدون ذکر پدر یا روح‌القدس انجام می‌گرفته.

در اول یوحنا 5:7 از کتاب‌مقدس (نسخه‌ی کینگ جیمز) آمده است: “… پدر، کلمه و روح‌القدس.”

تاریخچه‌ی کتاب‌مقدس انگلیسی نوشته‌ی ف.ف. بروس: “کلمات «در آسمان، پدر، کلمه و روح‌القدس، این سه یک هستند. و سه هستند که در زمین شهادت می‌دهند.» در نسخه‌ی تجدید نظر شده در سال 1881 حذف شده‌اند، چراکه بخشی از متن اصلی یونانی نبودند، همچنین در نخستین نسخه‌ی لاتین کتاب‌مقدس جایی نداشتند. این کلمات برای اولین بار در نوشته‌های رهبر اسپانیایی و مسیحی به نام پرسیلیکان ظاهر می‌شود، او به دلیل ارتداد در سال 385 پس از میلاد کشته شد. سپس این کلمات راه خود را به نسخه‌های لاتین کتاب‌مقدس باز کردند.”

دیکشنری کتاب‌مقدس هستینگز درمورد تثلیث: “این داکترین به تدریج طی چندین قرن و از طرق بسیاری از اختلافات ایجاد شد.”

جدول زمانی وقایع توسعه‌ی آن بعد از میلاد مسیح

• بعد از مرگ رسولان، تغییری تدریجی از اندیشه‌ی عبری «کتاب‌مقدس» به اندیشه‌ی فلسفی «یونانی» کتاب‌مقدس صورت گرفت.
• در حدود سال 160 میلادی: جاستین مارتیر اعتراف می‌کند که باور دارد منظور از «کلمه» در آیه‌ی انجیل یوحنا 1:1 «خدای دوم» است.
• حدود سال 200 میلادی: طرطولیان، نخستین نویسنده‌ی لاتین بود که از کلمه‌ی تثلیث استفاده کرد. او این عبارت را از تعالیم بت‌پرستانه که از تثلیث «پدر، پسر و مادر» صحبت می‌کند، وام گرفت. (در این زمان هیچ آموزه‌ای مبنی بر «سه همتای مساوی»، یا «سه شخص ابدی» وجود نداشت.)
• حدود سال 230 میلادی: اوریگن تعلیم داد که پسر، ابدی است. قبل از آن تمام معلمین اعتراف کرده بودند که لوگوس پیش از بنیاد عالم از خداوند صادر شده است.
• شورای نیقیه در سال 325 میلادی: به رسمیت شناختن اینکه پسر، شخص دوم، همتا و ابدی است.
• شورای کنستانتین در سال 381 میلادی: کلیسا بطور رسمی می‌پذیرد که روح‌القدس شخص سوم تثلیث است. (شخصی که ریاست شورا را بر عهده داشت، یکی از مقامات تعمید نیافته بود.)

مفهوم سه شخص که همه در یک ذات مشترک هستند، در کتاب‌مقدس یافت نمی‌شود. این موضوع توسط کلیسا و اسقفان مدت‌ها پس از مرگ رسولان ساخته شد. این رسولان بودند که الهام گرفتند عهد جدید را بنویسند. از طریق مکاشفه معتبری که از طریق رسولان داده شد، حقیقت آشکار شده است. کلیسا حق ندارد در طول زمان تعالیم را بسط یا تغییر دهد. کلیسا مطیع مکاشفه‌ی کتاب‌مقدس است. این امر از تاریخ بسیار روشن است که کلیسا در طول یک بازه‌ی زمانی، آموزه‌ی تثلیث را ساخته است.

کتاب‌مقدس حاوی آموزه‌های معتبری درمورد خدا است. خدا خود را از طریق یک کتاب آشکار کرد، نه از طریق یک کلیسا. کلیسا باید تسلیم کتاب‌مقدس باشد. کتاب‌مقدس تسلیم اوهام و خیال کلیسا و رهبرانش نیست.
کتاب‌مقدس بر وحدانیت خدا و موقعیت خاص عیسی مسیح در نقشه‌ی نجات تأکید می‌کند.

“ای‌ اسرائیل‌ بشنو، یهُوَه‌، خدای‌ ما، یهُوَه‌ واحد است‌.” تثنیه 4:6

“عیسی او را جواب داد که اول همه‌ی احکام این است که بشنو ای اسرائیل، خداوند خدای ما خداوند واحد است.” انجیل مرقس 29:12

“و حیات جاودانی این است که تو را خدای واحد حقیقی و عیسی مسیح را که فرستادی بشناسند.” انجیل یوحنا 3:17

“لکن ما را یک خداست، یعنی پدر که همه ‌چیز از اوست و ما برای او هستیم، و یک خداوند، یعنی عیسی مسیح که همه‌چیز از اوست و ما از او هستیم.” اول قرنتیان 8:6

“خدا روح است…” انجیل یوحنا 24:4

کتاب‌مقدس به ما می‌گوید که خدا روح است. بگذارید این سؤال را مطرح کنم؛ “اگر خدای پدر و روح‌القدس دو شخص هستند، پس پدر عیسی مسیح کیست و چه کسی در عیسی مسیح ساکن بود و چه کسی در ما ساکن است؟”

“اما ولادت عیسی مسیح چنین بود که چون مادرش مریم به یوسف نامزد شده بود، قبل از آنکه با هم آیند، او را از روح‌القدس حامله یافتند.” انجیل متی 18:1

آیا این آیه نشان می‌دهد که روح‌القدس پدر عیسی است؟

“اما عیسی چون تعمید یافت، فوراً از آب برآمد که در ساعت آسمان بر وی گشاده شد و روح خدا را دید که مثل کبوتری نزول کرده، بر وی می‌آید.” انجیل متی 16:3

به یاد داشته باشید که خدا در همه جا حاضر است. او روحی است که تمام فضا و زمان را پوشش می‌دهد. در

انجیل یوحنا 1:17، از جهت جسم، تمامی پریِ الوهیت در عیسی ساکن است (کولسیان 9:2)، زمانی‌که او رو به پدر دعا می‌کند، به آسمان می‌نگرد. خدا می‌تواند در آن واحد بر روی زمین و آسمان ساکن باشد، او در ایمانداران سرتاسر دنیا زندگی می‌کند.

“آیا باور نمی‌کنی که من در پدر هستم و پدر در من است؟ سخن‌هایی که من به شما می‌گویم از خود نمی‌گویم، لکن پدری که در من ساکن است، او این اعمال را می‌کند.” انجیل یوحنا 10:14

در انجیل متی 16:3، روح نزول می‌کند تا در عیسی ساکن شود و در انجیل یوحنا 10:14، پدر است که در عیسی ساکن می‌شود. چه کسی در عیسی ساکن می‌شود؟ خدای پدر یا روح‌القدس؟ اگر آنها دو شخص هستند، بنابراین ما دارای سردرگمی هستیم. حقیقت این است که پدر و روح‌القدس یک شخص هستند. پدر روح است. به این آیه‌ها توجه کنید.

“4 یک جسد هست و یک روح، چنان‌که نیز دعوت شده‌اید در یک امید دعوت خویش. 5 یک خداوند، یک ایمان، یک تعمید؛ 6 یک خدا و پدر همه که فوق همه و در میان همه و در همه‌ی شما است.” افسسیان 4:4-6

آیا روح‌القدس در ایمانداران ساکن است یا خدای پدر؟ خدای پدر، روح‌القدس است.

چه کسی دیگری در عیسی مسیح است؟ حال بیایید اجازه دهید پطرس این سؤال را با مکاشفه‌ی الهی پاسخ دهد.
“15 ایشان را گفت، شما مرا که می‌دانید؟ 16 شمعون پطرس در جواب گفت که، تویی مسیح، پسر خدای زنده! 17 عیسی در جواب وی گفت، خوشابحال تو ای شمعون بن یونا! زیرا جسم و خون این را بر تو کشف نکرده، بلکه پدر من که در آسمان است.” انجیل متی 15:16-17

عیسی همان مسیح پسر زنده‌ی خدا است.

مسیح به معنای مسح شده است، او توسط روح خدا مسح شده است. پسر زنده‌ی خدا به این معناست که او مولود از خداست، به معنای دیگر، خدا پدر خود است.

همچنین عیسی درمورد خود گفت: “من و پدر یک هستیم.” انجیل یوحنا 30:10

“8 فیلپس به وی گفت، ای آقا! پدر را به ما نشان ده که ما را کافی است. 9 عیسی بدو گفت، ای فیلیپس در این مدت با شما بوده‌ام، آیا مرا نشناخته‌ای؟ کسی که مرا دید، پدر را دیده است. پس چگونه تو می‌گویی پدر را به ما نشان ده؟ 10 آیا باور نمی‌کنی که من در پدر هستم و پدر در من است؟ سخن‌هایی که من به شما می‌گویم از خود نمی‌گویم، لکن پدری که در من ساکن است، او این اعمال را می‌کند.” انجیل یوحنا 8:14-10

پولس نیز درمورد او نوشت:

“که در وی از جهت جسم، تمامی پریِ الوهیت ساکن است.” کولسیان 9:2

“و او صورت خدای نادیده است، نخست‌زاده‌ی تمامی آفریدگان.” کولسیان 15:1

“که فروغ جلالش و خاتم جوهرش بوده و به کلمه‌ی قوّت خود حامل همه‌ی موجودات بوده، چون طهارت گناهان را به اتمام رسانید، به دست راست کبریا در اعلی‌علیین بنشست.” عبرانیان 3:1

عیسی مسیح صورت دقیق خدای نادیده است. خدا از طریق عیسی مسیح ظاهر شد. زمانی‌که شما عیسی مسیح را توسط مکاشفه می‌بینید، خدا را دیده‌اید. در آموزه‌ی تثلیث به عیسی بعنوان پسر ابدی اشاره می‌شود. این یک تضاد نفس است، پسر بودن و ابدی بودن غیرممکن است، چون پسران دارای ابتدا هستند. بیایید آیاتی را در این مورد بررسی کنیم.

“فرمان را اعلام می‌کنم، خداوند به من گفته است، تو پسر من هستی، امروز تو را تولید کردم.” مزامیر 7:2
پسر در روز خاصی در طول زمان تولید شده است، نه در ابدیت.

“لیکن چون زمان به کمال رسید، خدا پسر خود را فرستاد که از زن زاییده شد و زیر شریعت متولد.” غلاطیان 4:4

پسر از یک زن «ساخته شد»، این کلمه «یینومِی» در زبان یونانی و به معنای «به وجود آمدن» است و خصوصاً او از طریق یک زن و شریعت به وجود آمد، نه در ابدیت یا قبل از اینکه زمان آغاز شود.

“فرشته در جواب وی گفت، روح‌القدس بر تو خواهد آمد و قوّت حضرت اعلی بر تو سایه خواهد افکند، از آن ‌جهت آن مولود مقدس، پسر خدا خوانده خواهد شد.” انجیل لوقا 35:1

جبرئیل فرشته با مریم صحبت می‌کند و او را مطلع می‌سازد که آن بچه به دلیل تولید ماوراءالطبیعه از روح‌القدس، پسر خدا خواهد بود. او نگفت چون این پسر پیش از وجود زمان بوده یا چون ابدی است، پسر خدا خواهد بود. او پسر خداست، چون روح‌القدس او را در رحم مریم تولید کرد.

آغاز عیسی مسیح، پسر خدا از طریق رحم یک باکره بود.

اشاره به برخی از اختلاف‌ها:

آیا پیدایش 26:1 که می‌گوید: “آدم‌ را بصورت‌ ما و موافق‌ شبیه‌ ما بسازیم.” نشان می‌دهد که چند شخص در اولوهیت وجود دارد؟

تمام آیات قبل و بعد از این در پیدایش باب 1 از ضمیر مفرد برای خدا استفاده کرده است. قانون دستور زبان این است که وقتی شما می‌گویید: “ما”، شما از خودتان و با کسی که شما نیست صحبت می‌کنید. بنابراین به زبان ساده می‌بینیم که خدا با کسی که خدا نیست، صحبت می‌کند. اشعیا 1:6-8 صحنه‌ای را در آسمان به ما نشان می‌دهد که صرافین به دور خدا هستند و او می‌گوید: “که‌ را بفرستم‌ و کیست‌ که‌ برای‌ ما برود؟” و نیز اشعیا 24:44 به ما نشان می‌دهد که خدا همه چیز را به تنهایی و بدون کمک آفرید. او فقط نقشه‌اش را با فرشتگانش در میان می‌گذارد.

اگر چند شخص در اولوهیت وجود ندارد، چگونه می‌توانید بگویید عیسی مسیح خداست و در همان زمان او رو به خدا دعا می‌کند؟

ما باید به کتاب‌مقدس اجازه دهیم که مشخص کند خدا کیست. کتاب‌مقدس هرگز نمی‌گوید که چند شخص در اولوهیت وجود دارند. بلکه به ما می‌گوید خدا واحد است، به ما می‌گوید که عیسی صورت خدای نادیده و پسر خداست. در صحنه‌ای که کتاب‌مقدس مشخص می‌کند، عیسی خداست؛ البته نه به آن معنا که اعتقادنامه‌ی تاریخی کلیسا او را معرفی می‌کند. عیسی بعنوان انسان پسر خدا بود، از روح‌القدس از طریق یک باکره به دنیا آمد. لوقا 25:2 به ما نشان می‌دهد که عیسی در حکمت و قامت و رضامندی نزد خدا و مردم ترقّی می‌کرد. خدا در حکمت و رضامندی رشد نمی‌کند. اما عیسی پسر خدا رشد کرد. عبرانیان 8:5 می‌گوید که عیسی به مصیبت‌هایی که کشید، اطاعت را آموخت. (او بی‌گناه بود.) خدا نیازی به آموختن اطاعت ندارد، لیکن پسر خدا نیاز داشت. عیسی مسیح انسان (اول تیموتائوس 5:2) اطاعت را آموخت، بیشتر و بیشتر تسلیم اراده‌ی خدا شد، تا جایی‌که او در باغ جتسیمانی در دعا گفت: “ای پدر من! اگر ممکن باشد این پیاله از من بگذرد؛ لیکن نه به خواهش من، بلکه به اراده‌ی تو.” عیسی اراده‌اش را تسلیم خدا کرد. او انسانی بود که پدرش خدا بود. او هم خدا و هم انسان بود.
“خدا در جسم ظاهر شد.” اول تیموتائوس 16:3

آیا یوحنا 1:1 به ما نشان نمی‌دهد که عیسی از ازل کلمه است و به همین دلیل چون عبارت «نزد» را بکار می‌برد، ما می‌دانیم که او شخص دوم در کنار پدر است؟

“در ابتدا کلمه بود و کلمه نزد خدا بود و کلمه خدا بود.” این کلمه در زبان یونانی «لوگوس» و به معنای «فکر بیان شده» است. لوگوس در تفکر یونانی وسیله‌ی خدا برای آشکار ساختن خود به دنیا و وسیله‌ای است که دنیا توسط آن نظم یافته است. می‌خواهم به اول یوحنا 2:1 توجه کنید که می‌گوید لوگوس حیات جاودانی نزد پدر بود و بر ما ظاهر شد. اگر این رویکرد را پیش بگیریم و کلمه‌ی «خدا» را در یوحنا 1:1 قرار دهیم، همه چیز خراب می‌شود. “در ابتدا پسر بود و پسر نزد پدر بود و پسر پدر بود.” این به لحاظ تفاسیر تثلیثی‌ها از این آیه هیچ معنایی نمی‌دهد. تفسیر روشن کلیسای اولیه از این آیه قبل از شورای نیقیه این بود که لوگوس نخست در ازل در فکر خدا بود. او فکر بیان نشده‌ی خدا بود. سپس درست پیش از خلقت لوگوس از خدا صادر و وسیله‌ی خدا برای ارتباط برقرار کردن با مخلوقاتش شد. او تئوفانی (بدن) خدا بود. خدا روح قادر مطلق است، لیکن لوگوس از خدا صادر شد، بخشی از حیات او، تا او را آشکار سازد. و لوگوس نزد خدا بود. او صرفاً در خدا نبود، بلکه نزد خدا بود تا او را آشکار سازد. روح و لوگوس او. سپس این لوگوس جسم گردید و از طریق تولد یافتن و خدمت عیسی مسیح پسر خدا شد. بنابراین لوگوس شخص دوم نزد پدر نیست، بلکه مکاشفه‌ی بسیار شخصی از خود پدر به دنیاست.

نتیجه گیری

از کتاب‌مقدس کاملاً روشن است که خدا پدر، پسر و روح است. ما به شباهت او با جسم، روح و جان آفریده شده‌ایم. ما یک شخص هستیم که سه بخش داریم. خدا یک شخص است و از سه بخش تشکیل شده است. او پدر است، او توسط پسر آشکار شده و روح است. ما سه نفر نیستیم، ما یک نفر به همراه سه جنبه‌ی وجودی هستیم. در عبرانیان 2:1 مقایسه‌ای بر مبنای خورشید می‌بینیم. پدر خورشید است، یک منبع، پسر اشعه نوری است که از خورشید صادر می‌شود و سپس روح‌القدس گرمایی است که توسط خورشید ایجاد می‌شود.

ما می‌توانیم قیاس دیگری بر مبنای دنیای تکنولوژی بیاوریم. بسیاری از ما دارای نمایه‌ی فیس‌بوک هستیم. ما خارج از بُعد فیس‌بوک وجود داریم. با این حال، در بعد فیسبوک، از طریق نمایه آشکار می‌شویم. ما نمایه نیستیم چون ما خارج از آن بعد وجود داریم و از آن جدا هستیم، اما در آن بعد ما آن نمایه هستیم. خدا خارج از محدوده‌ی فضا و زمان وجود دارد، اما در محدوده‌ی فضا و زمان او توسط عیسی مسیح آشکار شد. عیسی مسیح خدا در محدوده‌ی فضا و زمان است. با این حال خدا مستقل از فضا و زمان است و به همین دلیل عیسی مسیح از طریق دعا و مشارکت با خدا ارتباط داشت، چون او پسر خداست. او آن نادیدنی بود که آشکار شد. یهوه عهد عتیق عیسی عهد جدید است.