عوبدیا

ترجمه قدیم

باب ۱

رؤیای عُوبَدیا    

 ۱ خداوند یهوه درباره اَدُوم چنین می‌گوید: از جانب خداوند خبری شنیدیم که رسولی نزد امت‌ها فرستاده شده، (می‌گوید): برخیزید و با او در جنگ مقاومت نماییم.  ۲ هان من تو را کوچکترین امّت‌ها گردانیدم و تو بسیار خوار هستی.  ۳ ای که در شکافهای صخره ساکن هستی و مسکن تو بلند می‌باشد و در دل خود می‌گویی کیست که مرا به زمین فرود بیاورد، تکبّرِ دلت، تو را فریب داده است،  ۴ خداوند می‌گوید: اگرچه خویشتن را مثل عقاب بلند سازی و آشیانه خود را در میان ستارگان بگذاری، من تو را از آنجا فرود خواهم آورد.  ۵ اگر دزدان یا غارت کنندگانِ شب نزد تو آیند، (چگونه هلاک شدی)؟ آیا بقدر کفایت غارت نمی‌کنند؟ و اگر انگور چینان نزد تو آیند آیا بعضی خوشه‌ها را نمی‌گذارند؟  ۶ چیزهای عیسو چگونه تفتیش شده و چیزهای مخفی او چگونه تفحّص گردیده است؟  ۷ همه آنانی که با تو همعهد بودند، تو را به سرحدّ فرستادند و صلح اندیشان تو، تو را فریب داده، بر تو غالب آمدند و خورندگان نان تو دامی زیر تو گستردند. در ایشان فطانتی نیست.   ۸ خداوند می‌گوید: آیا در آن روز حکیمان اَدُوم را و فطانت را از کوه عیسو نابود نخواهم گردانید؟  ۹ و جبّاران تو ای تیمان هراسان خواهند شد تا هر کس از کوه عیسو به قتل منقطع شود.   ۱۰ به سبب ظلمی که بر برادرت یعقوب نمودی، خجالت تو را خواهد پوشانید و تا به ابد منقطع خواهی شد.   ۱۱ در روزی که به مقابل وی ایستاده بودی، هنگامی که غریبان اموال او را غارت نمودند و بیگانگان به دروازه‌هایش داخل شدند و بر اورشلیم قرعه انداختند، تو نیز مثل یکی از آنها بودی.  ۱۲ بر روز برادر خود هنگام مصیبتش نگاه مکن و بر بنی یهودا در روز هلاکت ایشان شادی منما و در روز تنگی ایشان لاف مزن.  ۱۳ و به دروازه‌های قوم من در روز بلای ایشان داخل مشو و تو نیز بر بدی ایشان در روز بلای ایشان مَنگَر و دست خود را بر اموال ایشان در روز بلای ایشان دراز مکن.  ۱۴ و بر سر دو راه مایست تا فراریان ایشان را منقطع سازی و باقی ماندگان ایشان را در روز تنگی تسلیم منما.  ۱۵ زیرا که روز خداوند بر جمیع امّت‌ها نزدیک است؛ و چنانکه عمل نمودی همچنان به تو عمل کرده خواهد شد و اعمالت بر سرت خواهد برگشت.  ۱۶ زیرا چنانکه بر کوه مقدّس من نوشیدید، همچنان جمیع امّت‌ها خواهند نوشید و آشامیده، خواهند بلعید و چنان خواهند شد که گویا نبوده‌اند.   ۱۷ امّا بر کوه صهیون نجات خواهد بود و مقدّس خواهد شد و خاندان یعقوب میراث خود را به تصرّف خواهند آورد.  ۱۸ و خاندان یعقوب آتش و خاندان یوسف شعله و خاندان عیسو کاه خواهند بود و در میان ایشان مشتعل شده، ایشان را خواهد سوزانید و برای خاندان عیسو بقیتّی نخواهد ماند زیرا خداوند تکلّم نموده است.  ۱۹ و اهل جنوب کوه عیسو را و اهل هامون فلسطینیان را به تصرّف خواهند آورد و صحرای افرایم و صحرای سامره را به تصرّف خواهند آورد و بنیامین جِلْعاد را (متصرّف خواهد شد).  ۲۰ واسیـران این لشکـر بنی اسرائیـل ملک کنعانیان را تا صرْفَه به تصرّف خواهند آورد و اسیرانِ اورشلیم که در صَفارِدْ هستند، شهرهـای جنوب را به تصرّف خواهند آورد.  ۲۱ و نجات دهندگان به کوه صهیون برآمده، بر کوه عیسو داوری خواهند کرد و ملکوت از آن خداوند خواهد شـد.

 آیات مشابه ……….

۱-۱۴ ← اشعیا ۳۴: ۵-۱۷، ۶۳: ۱-۶؛ ارمیا ۴۹: ۷-۲۲؛ حزقیال ۲۵: ۱۲-۱۴، ۳۵: ۱-۱۵؛ عاموس ۱: ۱۱-۱۲؛ ملاکی ۱: ۲-۵