روح ایلیا - بخش سوم

  • اونتاریو، کانادا
  • ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳
  • ۵۸ دقیقه 

اشعیا 61 : 1 – 2

۱ روح خداوند یهوه بر من است زیرا خداوند مرا مسح کرده است تا مسکینان را بشارت دهم و مرا فرستاده تا شکسته دلان را التیام بخشم و اسیران را به رستگاری و محبوسان را به آزادی ندا کنم ۲ و تا از سال پسندیده خداوند و از یوم انتقام خدای ما ندا نمایم و جمیع ماتمیان را تسلّی بخشم.

• خوب، الان شما می‌توانید این را بخوانید و بگویید:«بله، مسلّم است که این یک نبوّت است» ولی اگر این را فقط در یک مقطع به کار ببرید دچار خطایی مهلک خواهید شد.

• پس بخاطر داشته باشید که شما هرگز نمی‌توانید بیائید و نبوّت یک نبی را بر پایه‌ی چیزی که گفته تفسیر کنید. چون شما می‌توانید الآن همین دو آیه را بخوانید و کاملاً به غلط تفسیرش کنید. می‌توانید بگویید:«خوب، نبی این را گفته»

• درست است، نبی این را گفته ولی اگر شما بخواهید آن را تفسیر کنید به مشکل می خورید، چون تفسیر شما همواره غلط خواهد بود.

• چون اینجا الآن ما یک مثال عالی داریم از دو رویداد در یک آیه، در برخی از کتاب‌مقدّس‌های انگلیسی مثل اسکوفیلد، درباره‌ی این باب نوشته شده «دو رویداد در یک منظر» نه در دو منظر متفاوت بلکه در یک منظر، که در ترجمه فارسی عنوان آن شده «سال پسندیده‌ی خدا» •

چرا؟ چون نبی دارد یک تصویر واحد را به ما نشان می‌دهد ولی در این تصویر بیش از یک رویداد وجود دارد. دو رویداد و دو مقطع زمانی در آیه‌ی دوّم فقط با یک حرف عطف «و» از یکدیگر جدا شده که قبل از آن با بعد از آن بیش از دو هزار سال فاصله بوده است.

• این حرف عطف تنها چییز است که دارد این دو مقطع زمانی را از هم جدا می‌کند. می‌توانید آن را نادیده بگیرید و سال پسندیده‌ی خدا و یوم انتقام او را با هم ببینید، ولی اینطور نیست، تنها یک حرف عطف است که این دو را از هم جدا می‌کند که یکی از آنها سال پسندیده‌ی خداست و یوم انتقام خدای ما یکی دیگر است. ولی اشعیا دارد هر دو را در یک تصویر نشان می‌دهد، حتی آنها را در یک جمله می‌گوید.

• پس اگر شما بخواهید این نبوّت را تفسیر کنید و آن را در یک مقطع زمانی به‌کار ببرید، یعنی هر دو را یک رویداد ببینید، کاملاً گمراه خواهید شد. پس سوال این می‌شود که:«شما از کجا می‌دانید که این نبوّت را چطور به‌کار ببرید؟»

• بیائید فرض کنیم شما در دوران عیسی هستید و صحیفه‌ی اشعیا را می‌خوانید، این نبوّت را چگونه متوجّه می‌شوید؟ شاید بگویید:«خوب، نبی گفت تا از سال پسندیده‌ی خداوند و یوم انتقام او ندا نمایم» بله، این چیزی است که نبی گفته،ولی مسئله اینجاست، از کجا می‌دانید که معنی آن چیست؟ از کجا می‌دانید که تفسیر آن چیست؟

• البته پاسخ ما در لوقا باب چهار است، لطفاً لوقا را باز کنید. در اینجا ما در ایّام خداوند عیسی هستیم، پس نیاز نیست تصوّر کنید که شما چه کار می‌کردید.

لوقا 4 : 16 – 22

۱۶ و به ناصره جایی که پرورش یافته بود، رسید و بحسب دستور خود در روز سَبَّت به کنیسه درآمده، برای تلاوت برخاست. ۱۷ آنگاه صحیفه اشْعیا نبی را بدو دادند و چون کتاب را گشود، موضعی را یافت که مکتوب است ۱۸ روح خداوند بر من است، زیرا که مرا مسح کرد تا فقیران را بشارت دهم و مرا فرستاد تا شکسته دلان را شفا بخشم و اسیران را به رستگاری و کوران را به بینایی موعظه کنم و تا کوبیدگان را آزاد سازم، ۱۹ و از سال پسندیده خداوند موعظه کنم.» ۲۰ پس کتاب را به هم پیچیده، به خادم سپرد و بنشست و چشمان همه اهل کنیسه بر وی دوخته می‌بود. ۲۱ آنگاه بدیشان شروع به گفتن کرد که «امروز این نوشته در گوشهای شما تمام شد.» ۲۲ و همه بر وی شهادت دادند و از سخنان فیض آمیزی که از دهانش صادر می‌شد، تعجب نموده، گفتند: «مگر این پسر یوسف نیست؟»

• سال پسندیده‌ی خداوند سال یوبیل است که اسیران می‌توانستند رهایی یابند، سال یوبیل سال پنجاهم بود که اسیران می‌توانستند آزادی خود را دریافت کنند که این خودش دارد صحبت از فیض می‌کند.

• چون آنها در اسارت شریعت بودند و حالا فیض آنها را در سال پسندیده‌ی خداوند رهایی می‌بخشید و همانطور که در جلسات قبلی هم دیدیم، خداوند ما عیسی کسی بود که توسّط او فیض و راستی آمد، چون او کسی بود که یحیی تعمید دهنده داشت به آن اشاره می‌کرد و ملاکی چهار هم گفته بود که ایلیا دل پدران را به سمت پسران برمی‌گرداند و او داشت دل پدران را از شریعت به این پیغام فیض برمی‌گرداند.